Co to jest zawór przeciwwybuchowy?

/0 Komentarzy/w /przez

Zawory przeciwwybuchowe są stosowane w podziemnych kopalniach węgla lub w innych miejscach łatwopalnych i wybuchowych, takich jak systemy usuwania pyłu zawierające media palne i mogą być stosowane jako urządzenia nadmiarowe ciśnieniowe w rurociągach lub urządzeniach wybuchowych. Do ogólnych zaworów przeciwwybuchowych zalicza się zazwyczaj dwa rodzaje zaworów, jeden stwarzający zagrożenie wybuchem, gdy zawór automatycznie zadziała w celu wyeliminowania źródła wybuchu, np. zaworu bezpieczeństwa zamontowanego w kotle lub odpylacza przed kominem, z których ciśnienie samoczynnego zwolnienia, po osiągnięciu określonej wartości zapobiegającej ciśnieniu, jest zbyt wysokie lub powoduje wybuch.

 

Zawór przeciwwybuchowy stosowany jest w systemach odpylania gazów palnych lub materiałów palnych i może być stosowany jako urządzenie ograniczające ciśnienie w rurociągach lub urządzeniach wybuchowych. Membranę zaworu przeciwwybuchowego oblicza się zwykle na podstawie ciśnienia roboczego systemu odpylania i zawartości substancji palnych. Ogólnie można podzielić na konstrukcję instalacji, którą można podzielić na poziomy zawór przeciwwybuchowy i pionowy zawór przeciwwybuchowy. zawór dowód, składają się ze stalowej spawanej beczki i zaworu przeciwwybuchowego, zaworu elektromagnetycznego. Jak sama nazwa wskazuje, pionowy zawór przeciwwybuchowy montowany jest na beczce w pozycji pionowej, natomiast poziomy zawór przeciwwybuchowy montowany jest na górze rurociągu. Ten zawór przeciwwybuchowy jest stosowany głównie w układzie hydraulicznym urządzeń bez mechanicznego układu blokującego, takich jak duży stopień mechaniczny, maszyna podnosząca, winda, dźwigar do kontroli i konserwacji samochodów itp.

Innym typem zaworu przeciwwybuchowego jest ten, który nie wytwarza wysokich temperatur ani iskier elektrycznych podczas pracy, lub zawór, którego siłownik może spełniać standardy przeciwwybuchowe. Istnieją typowe przeciwwybuchowe zawory kulowe, przeciwwybuchowe zasuwy lub przeciwwybuchowe przepustnice wyposażone w elektryczne lub pneumatyczne siłowniki zapobiegające lub opóźniające eksplozję. Wśród nich najczęściej stosowany jest elektryczny zawór kulowy przeciwwybuchowy, zazwyczaj o konstrukcji ogniowej i antystatycznej, ze sprężyną przewodzącą pomiędzy trzpieniem zaworu a korpusem zaworu lub kulą, aby uniknąć zapłonu statycznego zapalającego się medium palnego. Ten elektryczny zawór przeciwwybuchowy może być szeroko stosowany w przemyśle naftowym, chemicznym, uzdatnianiu wody, papiernictwie, elektrowniach, ciepłownictwie, przemyśle lekkim i innych gałęziach przemysłu.

Znak klasy przeciwwybuchowej zaworu składa się z podstawowego typu przeciwwybuchowego + typu urządzenia + grupy gazowej + grupy temperaturowej. Obszar ryzyka wybuchu opiera się głównie na częstotliwości i czasie trwania materiałów wybuchowych: Klasa przeciwwybuchowości zaworu:

Materiały wybuchowe Definicje regionalne Standardy
Gaz (KLASA Ⅰ) Miejsce, w którym wybuchowa mieszanina gazów zwykle występuje w sposób ciągły lub przez długi czas Dział 1
Miejsca, w których może wystąpić normalnie wybuchowa mieszanina gazów
Miejsce, w którym normalnie nie występują wybuchowe mieszaniny gazów lub gdzie występują one jedynie sporadycznie lub przez krótkie okresy czasu w nietypowych warunkach Dział 2
Kurz lub włókno (KLASA Ⅱ/Ⅲ） Miejsce, w którym wybuchowy pył lub mieszanina palnych włókien i powietrza może występować w sposób ciągły, często przez krótki czas lub występować przez długi czas. Dział 1
Wybuchowy pył lub mieszanina palnych włókien i powietrza nie może występować jedynie sporadycznie lub przez krótki okres czasu w nietypowych warunkach. Dział 2

 

Procesy produkcyjne w branżach takich jak ropa naftowa i chemiczna mogą powodować powstawanie substancji łatwopalnych, np. w kopalniach węgla i warsztatach przemysłu chemicznego. Proces produkcji iskry tarcia przyrządu elektrycznego, iskry zużycia mechanicznego, elektryczności statycznej jest nieunikniony tam, gdzie konieczne jest zainstalowanie zaworu przeciwwybuchowego.

 

Zawory ceramiczne do stosowania chloru

/0 Komentarzy/w /przez

Ciekły chlor jest wysoce toksyczną i żrącą żółto-zieloną cieczą o temperaturze wrzenia -34,6 ℃ i temperaturze topnienia -103 ℃. Pod normalnym ciśnieniem odparowuje do postaci gazu i może reagować z większością substancji. Elektrolityczny chlor gazowy ma wysoką temperaturę (85℃) i zawiera dużą ilość wody. Po schłodzeniu i wysuszeniu oraz upłynnieniu w wyniku chłodzenia ciśnieniowego, w tym procesie objętość jest znacznie zmniejszona na potrzeby przechowywania i transportu. Proces napełniania ciekłym chlorem to proces produkcyjny przeznaczony do transportu na duże odległości, który może powodować zagrożenia produkcyjne, takie jak wycieki, eksplozje, zatrucia itp. Poza tym warunki pracy związane z wysokim ciśnieniem w rurociągu, niską temperaturą i podciśnieniem w próżni etap pompowania, które mają wysokie wymagania dotyczące rodzaju i materiału zaworu.

Charakterystyka chloru wymaga, aby zawór był nie tylko prostą konstrukcją, małą objętością, lekkością, a moment napędowy był mały, łatwy w obsłudze i szybki, a także miał dobre uszczelnienie i doskonałą odporność na korozję. Częścią parowania ciekłego chloru jest to, że ciśnienie na wylocie zaworu jest niższe niż na wlocie podczas procesu napełniania ciekłym chlorem. Proces ten pochłania ciepło, powodując, że temperatura zaworu jest niższa niż temperatura rury, co powoduje powstawanie szronu. Ponadto zawór pracujący w trudnych warunkach charakteryzuje się dużą częstotliwością wymiany, co nie sprzyja bezpieczeństwu eksploatacji całego sprzętu i kosztom konserwacji. Większość metalowych zaworów uszczelniających ma ograniczoną odporność na korozję chlorową, podczas gdy zawór z wykładziną PFA/PTFE jest dobrym wyborem, ale długo działający zawór z wykładziną PFA/PTFE zwiększa moment obrotowy i powoduje starzenie się, praktyka pokazuje, że ceramiczny zawór kulowy w Warunki pracy z ciekłym chlorem zapewniają dobrą wydajność.

Ceramiczny zawór kulowy z wykładziną pneumatyczną

Pneumatyka ceramiczny zawór kulowy składa się z ogranicznika, zaworu elektromagnetycznego, zaworu filtrującego, ceramicznego zaworu kulowego i ścieżki powietrza itp. Chropowatość rdzenia ceramicznego zaworu kulowego typu O i powierzchni uszczelniającej gniazda może osiągnąć mniej niż 0,1 m, co powoduje, że jego skuteczność uszczelniania jest wyższa niż w przypadku metalowy zawór kulowy, samościerny i mały moment otwierania i zamykania. Port wyłożony ceramiką można całkowicie oddzielić od metalowej części korpusu zaworu, co jest powszechnie stosowane w przypadku wymagań dotyczących korozyjności i czystości medium.

 

Elektryczny, ceramiczny zawór kulowy typu V

Elektryczny ceramiczny zawór kulowy regulacyjny typu V składa się z siłownika elektrycznego i zaworu kulowego typu V. Pomiędzy kulą w kształcie litery V a gniazdem występuje działanie ścinające, a kula nadal zapewnia dobre uszczelnienie, gdy medium zawiera włókna lub cząstki stałe. Wysokiej jakości szpula ceramiczna ma wysoką odporność na ścieranie, pierścień uszczelniający gniazda może zapobiegać bezpośredniej erozji gniazda, wydłużając jego żywotność. Ceramiczna część wewnętrzna może całkowicie odizolować całą ścieżkę przepływu, zapobiegając w ten sposób kontaktowi medium z metalowym korpusem, co może skutecznie zapobiegać korozji medium korozyjnego na metalu zaworu.

 

Więcej informacji na temat sprzedaży ceramicznego zaworu kulowego lub zaworu kulowego z okładziną ceramiczną. Skontaktuj się z nami już teraz!

 

Jak wybrać odwadniacz?

/0 Komentarzy/w /przez

W ostatnim artykule omawiamy czym jest odwadniacz, jak wiemy, odwadniacz jest rodzajem samodzielnego zaworu, który automatycznie odprowadza kondensat z obudowy zawierającej parę, pozostając jednocześnie szczelnym dla pary świeżej lub, jeśli to konieczne, przepuszcza parę płynąć z kontrolowaną lub dostosowaną szybkością. Odwadniacz posiada zdolność „identyfikacji” pary, kondensatu i gazu nieskraplającego się, zapobiega tworzeniu się pary oraz odprowadza wodę, którą w zależności od różnicy gęstości, różnicy temperatur i zmiany fazowej można podzielić na odwadniacz mechaniczny, parowy termostatyczny odwadniacz i odwadniacz termodynamiczny.

 

Mechaniczny odwadniacz wykorzystuje zmianę poziomu kondensatu do wznoszenia się (opadania) kuli pływakowej i napędzania dysku do otwierania (zamykania), aby zapobiec wypływowi pary i wody z powodu różnicy gęstości pomiędzy kondensatem i parą. Niewielki stopień przechłodzenia sprawia, że na odwadniacz mechaniczny nie mają wpływu zmiany ciśnienia i temperatury roboczej, a urządzenia grzewcze osiągają najlepszą efektywność wymiany ciepła, bez magazynowania pary wodnej. Maksymalny współczynnik przeciwciśnienia odwadniacza wynosi 80%, co jest najbardziej idealnym odwadniaczem do urządzeń grzewczych w procesie produkcyjnym. Do pułapek mechanicznych zalicza się pułapki na kule swobodnie pływające, pułapki na kule swobodnie pływające, pułapki na kule pływające z dźwignią, pułapki typu odwróconego wiadra itp.

 

Odwadniacz swobodnie pływający

Swobodnie pływający odwadniacz polega na tym, że pływająca kula unosi się lub opada w zależności od kondensacji wody wraz z poziomem wody, zgodnie z zasadą wyporu. Automatycznie reguluje stopień otwarcia otworu gniazda ciągłego odprowadzania kondensatu, gdy woda zatrzymuje się w kuli z powrotem do pozycji zamkniętej, a następnie drenaż. Otwór gniazda zaworu spustowego znajduje się zawsze poniżej poziomu wody kondensacyjnej, co zapewnia uszczelnienie wodne i separację wody i gazu bez wycieku pary.

 

Termostatyczny odwadniacz

Ten rodzaj odwadniacza jest spowodowany różnicą temperatur pomiędzy odkształceniem lub rozszerzaniem elementu temperaturowego pary i wody kondensacyjnej, co powoduje otwieranie i zamykanie rdzenia zaworu. Termostatyczny odwadniacz charakteryzuje się dużym stopniem przechłodzenia, zwykle od 15 do 40. Wykorzystuje energię cieplną, aby na zaworze zawsze znajdowała się woda kondensacyjna o wysokiej temperaturze i nie powodował wycieków pary. Jest szeroko stosowany w rurociągach parowych, ciepłociągach, urządzeniach grzewczych lub małe urządzenia grzewcze o wymaganiach niskotemperaturowych, jest najbardziej idealnym typem odwadniacza. Typ odwadniacza termostatycznego obejmuje odwadniacz membranowy, odwadniacz mieszkowy, odwadniacz z płytą bimetaliczną itp.

 

Odwadniacz membranowy

Głównym elementem działania odwadniacza membranowego jest metalowa membrana wypełniona temperaturą parowania niższą od temperatury nasycenia cieczy wodnej, zazwyczaj temperatura zaworu jest niższa od temperatury nasycenia wynoszącej 15℃ lub 30℃. Odwadniacz membranowy jest czuły na reakcję, odporny na zamarzanie i przegrzanie, ma niewielkie rozmiary i jest łatwy w montażu. Jego współczynnik przeciwciśnienia przekracza 80%, nie może skroplić gazu, ma długą żywotność i łatwą konserwację.

 

Odwadniacz termiczny

Zgodnie z zasadą zmiany fazy, odwadniacz cieplny zasilany parą i skroploną wodą poprzez zmiany natężenia przepływu i objętości różnych ciepła, tak że płyta zaworowa wytwarzała różną różnicę ciśnień, która napędza zawór przełączający płyty zaworowej. Jest zasilany parą i traci dużo pary. Charakteryzuje się prostą budową, dobrą wodoodpornością. Z maksymalnym tyłem 50%, hałaśliwym, płytką zaworową często pracującą i krótką żywotnością. Rodzaj odwadniaczy cieplnych obejmuje odwadniacz termodynamiczny (tarczowy), odwadniacz impulsowy, odwadniacz płytowy otworowy i tak dalej.

 

Odwadniacz termodynamiczny (tarczowy).

W odwadniaczu znajduje się ruchomy dysk, który jest jednocześnie czuły i uruchamiający. W zależności od pary i kondensatu, gdy natężenie przepływu i objętość różnią się zasadami termodynamiki, tak że płyta zaworu w górę i w dół wytwarza zawór przełączający płyty zaworu napędowego o różnej różnicy ciśnień. Szybkość wycieku pary wynosi 3%, a stopień przechłodzenia wynosi 8℃-15℃. Po uruchomieniu urządzenia w rurociągu pojawia się kondensat chłodzący, który pod wpływem ciśnienia roboczego wypycha płytę zaworową i szybko się odprowadza. Kiedy kondensat jest odprowadzany, para jest następnie odprowadzana, objętość i natężenie przepływu pary jest większe niż kondensatów, tak że płyta zaworowa wytwarza różnicę ciśnień, która szybko się zamyka z powodu zasysania natężenia przepływu pary. Gdy płyta zaworowa jest zamknięta pod wpływem ciśnienia z obu stron, powierzchnia naprężeń pod nią jest mniejsza niż ciśnienie w komorze odwadniacza od ciśnienia pary powyżej, płyta zaworu jest szczelnie zamknięta. Gdy para w komorze odwadniacza ostygnie i zacznie się skroplić, ciśnienie w komorze zanika. Kondensat pod ciśnieniem roboczym, aby popchnąć płytkę zaworu, kontynuować odprowadzanie, cyrkulację i przerywany drenaż.

Wskazówki dotyczące montażu zaworu bezpieczeństwa

/0 Komentarzy/w /przez

Zawór bezpieczeństwa jest szeroko stosowany w kotle parowym, cysternie LPG, szybach naftowych, obejściu wysokociśnieniowym, rurociągu ciśnieniowym, zbiorniku ciśnieniowym urządzeń wytwarzających energię parową itp. Zawór bezpieczeństwa jest zamykany pod wpływem siły zewnętrznej na otwarcie i części zamykające, a gdy ciśnienie medium w urządzeniu lub rurociągu przekroczy określoną wartość, otwiera się i opróżnia medium z systemu, aby chronić bezpieczeństwo rurociągu lub urządzenia.

Zawór bezpieczeństwa należy zainstalować w pozycji pionowej, jak najbliżej chronionego urządzenia lub rurociągu. Jeżeli zawór nie jest zainstalowany w pobliżu, całkowity spadek ciśnienia pomiędzy rurą a wlotem zaworu bezpieczeństwa nie powinien przekraczać 3% wartości stałego ciśnienia zaworu lub 1/3 maksymalnej dopuszczalnej różnicy ciśnień otwarcia/zamknięcia (w zależności od tego, która wartość jest mniejsza). W praktyce inżynierskiej całkowity spadek ciśnienia w rurociągu można zmniejszyć poprzez odpowiednie zwiększenie średnicy wlotowej zaworu bezpieczeństwa, przyjęcie kolanka o dużym promieniu i zmniejszenie liczby kolanek. Poza tym na co jeszcze warto zwrócić uwagę?

 

  1. Zawór bezpieczeństwa należy zainstalować w miejscu dogodnym do konserwacji i ustawić platformę do konserwacji. Zawór bezpieczeństwa o dużej średnicy powinien uwzględniać możliwość podnoszenia po zdemontowaniu zaworu bezpieczeństwa. W praktyce inżynierskiej zawór bezpieczeństwa jest często montowany na górze rurociągu.
  2. Zawór bezpieczeństwa do rurociągu cieczy, wymiennika ciepła lub zbiornika ciśnieniowego, który można zainstalować poziomo, gdy ciśnienie wzrasta w wyniku rozszerzalności cieplnej po zamknięciu zaworu; Wylot nadmiarowego zaworu bezpieczeństwa powinien być pozbawiony oporów, aby uniknąć przeciwciśnienia i zapobiec gromadzeniu się materiałów stałych lub płynnych.
  3. Rura wlotowa zaworu bezpieczeństwa powinna mieć kolano o dużym promieniu i kolanku co najmniej 5%. Rura wlotowa powinna w miarę możliwości unikać zagięcia w kształcie litery U, w przeciwnym razie materiał kondensujący w najniższym punkcie zostanie połączony z rurą spustową o ciągłym przepływie do układu o tym samym ciśnieniu, a lepki lub stały kondensat będzie wymagał systemu ogrzewania. Ponadto przeciwciśnienie w przewodzie wylotowym nie może przekraczać określonej wartości zaworu nadmiarowego. Przykładowo przeciwciśnienie zwykłego sprężynowego zaworu bezpieczeństwa nie przekracza 10% jego ustalonej wartości.
  4. Pole przekroju rury łączącej zawór bezpieczeństwa ze zbiornikiem ciśnieniowym kotła nie powinno być mniejsze od przekroju zaworu bezpieczeństwa. Cały zawór bezpieczeństwa instaluje się jednocześnie na złączu, pole przekroju złącza nie powinno być mniejsze niż 1,25 średnicy zaworu bezpieczeństwa.
  5. Rurociąg wylotowy zaworu nadmiarowego odprowadzanego do układu zamkniętego należy podłączyć do górnej części głównej rury upustowej zgodnie z kierunkiem przepływu czynnika wynoszącym 45°, tak aby zapobiec przedostawaniu się kondensatu z głównej rury do rury odgałęzionej i zmniejszyć przeciwciśnienie zaworu nadmiarowego.
  6. Jeżeli wylot zaworu bezpieczeństwa znajduje się niżej niż rura upustowa lub rura tłoczna, konieczne jest podniesienie rury dostępowej. W przypadku pracy z parą zawór bezpieczeństwa należy zainstalować w taki sposób, aby kondensat nie gromadził się przed dyskiem.
  7. Jeżeli ma zostać zainstalowany przewód tłoczny, średnica wewnętrzna powinna być większa niż średnica wylotowa zaworu nadmiarowego. W przypadku pojemników z mediami łatwopalnymi, toksycznymi lub wysoce toksycznymi przewód odprowadzający powinien być bezpośrednio podłączony do zewnętrznego lub bezpiecznego miejsca z urządzeniami do oczyszczania. Na rurociągu tłocznym nie należy instalować żadnych zaworów. Ponadto zbiorniki ciśnieniowe na media łatwopalne, wybuchowe lub toksyczne muszą być wyposażone w urządzenia zabezpieczające i systemy odzyskiwania. Wylot przewodu odprowadzającego nie może być skierowany w stronę sprzętu, platform, drabin, kabli itp.

 

Jeżeli ze szczególnych powodów nie można zamontować zaworu bezpieczeństwa na korpusie zbiornika, można uznać, że jest on montowany na rurociągu wylotowym. Rurociąg pomiędzy nimi powinien jednak unikać gwałtownych zgięć i zmniejszyć średnicę zewnętrzną, aby nie zwiększać oporów rurociągu i nie powodować gromadzenia się zanieczyszczeń oraz zatykania. Ponadto urządzenie wspomagające (siłownik) służy do otwierania zaworu bezpieczeństwa, gdy ciśnienie jest niższe niż normalnie ustawione ciśnienie. Jako rodzaj wyposażenia specjalnego, przy wyborze zaworu bezpieczeństwa należy wziąć pod uwagę rodzaj medium, rzeczywiste warunki pracy, materiał zaworu i sposób podłączenia oraz powiązane parametry.

Moment obrotowy zaworu i siłownik

/0 Komentarzy/w /przez

Moment obrotowy zaworu odnosi się do wymaganej siły skręcającej zaworu podczas otwierania lub zamykania zaworu, co jest jednym z głównych parametrów przy wyborze siłownika napędzającego zawór. Zamknąć zawór pomiędzy otwierającą się i zamykającą częścią powierzchni uszczelniającej gniazda, aby wytworzyć szczelne ciśnienie, ale także aby pokonać trzpień i uszczelnienie, gwint trzpienia i nakrętki, wspornik końca trzpienia i inne części cierne siły tarcia, gdzie potrzeba określoną siłę otwierania, jej maksimum występuje w końcowym momencie zamykania lub w początkowym momencie otwierania. Moment otwierający zaworu ręcznego nie powinien przekraczać 360N·m, w przypadku jego przekroczenia należy rozważyć zastosowanie odpowiednich siłowników napędowych, takich jak elektryczne, pneumatyczne i hydrauliczne. Zawory powinny być projektowane i produkowane w sposób zmniejszający siłę i moment obrotowy otwierania/zamykania.

Moment otwierający jest również nazywany momentem roboczym i można go uzyskać za pomocą obliczeń lub pomiaru lub poprzez rzeczywisty pomiar za pomocą narzędzi, takich jak klucz dynamometryczny. Dostępne są siłowniki elektryczne i pneumatyczne o wartości 1,5-krotności momentu obrotowego zaworu. Gdy moment otwarcia zaworu jest zbyt duży, do napędu można wykorzystać przekładnię zębatą lub przekładnię ślimakową. Moment obrotowy różnych typów zaworów jest inny. Przy obliczaniu momentu obrotowego należy wziąć pod uwagę trzy rodzaje tarcia zawór kulowy: moment tarcia kuli i gniazda; Moment tarcia uszczelnienia na trzpieniu; Moment tarcia łożyska na trzpieniu, jak obliczyć moment obrotowy zaworu kulowego? Całkowity moment obrotowy trzpienia zaworu kulowego.

M=M1+M2+M3

M1: Moment tarcia pomiędzy kulą a powierzchnią uszczelniającą gniazda zaworu.

M2: Moment tarcia pomiędzy uszczelnieniem a trzpieniem na skutek średniego ciśnienia.

M3: Moment tarcia na górze trzpienia.

 

Ponadto kompleksowe uwzględnienie medium, materiału i innych części współczynnika tarcia przy obliczaniu momentu obrotowego zaworu. Ponieważ istnieje wiele rodzajów tarcz, gniazd i uszczelnień, wszystkie mają różne tarcie, powierzchnie styku, ściskanie i tak dalej. Obliczony moment obrotowy zaworu różni się od faktycznie zmierzonej wartości i nie może być stosowany jako wskazówka. Dokładną wartość należy skorygować w oparciu o wyniki testów producenta zaworu.

Rodzaj zaworu bezpieczeństwa

/0 Komentarzy/w /przez

Zawór bezpieczeństwa jest również nazywany zaworem nadmiarowym, gdy ciśnienie lub temperatura medium w systemie lub rurociągu wzrasta powyżej określonej wartości, zawór bezpieczeństwa wypuszcza medium na zewnątrz systemu, aby chronić rurociąg lub sprzęt przed przekroczeniem określonej wartości wartość. Jest szeroko stosowany w kotłach parowych, ciężarówkach do przewozu skroplonego gazu ropopochodnego lub cysternach do przewozu skroplonego gazu ropopochodnego, szybach naftowych, urządzeniach do wytwarzania energii parowej na obejściu wysokociśnieniowym, rurociągach ciśnieniowych, zbiornikach ciśnieniowych.

 

Klasyfikacja zaworu bezpieczeństwa

The Zawór bezpieczeństwa można podzielić na dźwigniowy zawór bezpieczeństwa, sprężynowy zawór bezpieczeństwa, statyczny zawór bezpieczeństwa i pilotowy zawór bezpieczeństwa, zgodnie z ogólną strukturą i trybami ładowania. Sprężynowy zawór bezpieczeństwa odnosi się do zaworu, którego gniazdo dysku uszczelnia się siłą sprężyny; Dźwigniowy zawór bezpieczeństwa uruchamiany jest siłą dźwigni i ciężkiego młotka; Pilotowy zawór bezpieczeństwa jest przeznaczony do dużych wydajności i składa się z zaworu głównego i zaworu pomocniczego.

 

Dźwigniowy zawór bezpieczeństwa

Zawór bezpieczeństwa dźwigni ciężkiego młotka wykorzystuje ciężki młotek i dźwignię do zrównoważenia siły działającej na tarczę. Zgodnie z zasadą dźwigni, może on wykorzystać ciężar mniejszego ciężarka do zwiększenia działania dźwigni w celu uzyskania większej siły oraz poprzez przesunięcie położenia ciężarka (lub zmianę ciężaru ciężarka) w celu wyregulowania ciśnienia otwarcia dźwigni Zawór bezpieczeństwa.

Zalety: prosta konstrukcja, wygodna i dokładna regulacja, obciążenie nie zostanie znacznie zwiększone w wyniku podniesienia tarczy, nadaje się do wyższych temperatur, szczególnie do kotłów o wyższej temperaturze i zbiorników ciśnieniowych.

Wady: Ciężka konstrukcja, łatwe wibracje i nieszczelność mechanizmu ładującego; niskie ciśnienie w gnieździe powrotnym oraz trudności z zamknięciem i szczelnością po otwarciu.

Sprężynowy zawór bezpieczeństwa

The sprężynowy zawór bezpieczeństwa wykorzystuje sprężynę naciskową, aby zrównoważyć siłę działającą na tarczę. Stopień dociśnięcia sprężyny śrubowej można regulować za pomocą ciśnienia otwarcia zaworu nadmiarowego poprzez nakrętkę.

Zalety: Zwarta konstrukcja i wysoka czułość, nieograniczone miejsce montażu, mogą być stosowane w mobilnych zbiornikach ciśnieniowych ze względu na małą wrażliwość na wibracje.

Wady: Obciążenie zmienia się wraz z otwieraniem zaworu, to znaczy wraz ze wzrostem tarczy zwiększa się stopień ściśnięcia sprężyny, wzrasta również siła działająca na tarczę. Jest to szkodliwe dla szybkiego otwierania zaworu.

Zawór bezpieczeństwa zmniejszy elastyczność ze względu na długoterminową wysoką temperaturę, dlatego sprężyna stosowana w sytuacjach wysokiej lub niskiej temperatury powinna być w pełni brana pod uwagę temperatura sprężyny pod kątem odkształcenia i pełzania materiału sprężyny lub kruchości na zimno. Aby zapewnić stabilność sprężyny podczas długotrwałej pracy, sprężynę należy poddać obróbce pod silnym ciśnieniem i wydać raport z obróbki ciśnieniowej, materiału i obróbki cieplnej pod silnym ciśnieniem. Generalnie zaleca się stosowanie cylindrycznej spiralnej sprężyny dociskowej, aby zapewnić całkowite otwarcie zaworu bezpieczeństwa, odkształcenie sprężyny jest równe maksymalnemu odkształceniu sprężyny 20%-80%, maksymalne naprężenie ścinające konstrukcji sprężyny nie jest większe niż dopuszczalne naprężenie ścinające 80%.

 

W zależności od sposobu wypływu medium zawór bezpieczeństwa można podzielić na całkowicie zamknięty, półzamknięty i otwarty.

Całkowicie zamknięty zawór bezpieczeństwa

Gaz jest odprowadzany rurą wydechową, a medium nie może wyciekać w przypadku odpowietrzenia całkowicie zamkniętego zaworu bezpieczeństwa. Stosowany jest głównie do pojemników z toksycznym i łatwopalnym gazem.

Półzamknięty zawór bezpieczeństwa

Gaz z półzamkniętego zaworu nadmiarowego przepływa częściowo przez rurę wydechową, a częściowo przez szczelinę pomiędzy pokrywą a trzonkiem. Stosowany jest głównie do pojemników z gazem, który nie zanieczyszcza środowiska.

Otwórz zawór bezpieczeństwa

Pokrywa jest otwarta, aby umożliwić komunikację komory sprężyny z atmosferą, co sprzyja obniżeniu temperatury sprężyny, odpowiedniej głównie dla ośrodka parowego, a także atmosfera nie powoduje zanieczyszczeń zbiorników gazu o wysokiej temperaturze.

 

Zgodnie ze stosunkiem maksymalnej wysokości otwarcia dysku do średnicy otworu zaworu nadmiarowego, zawór bezpieczeństwa dzieli się głównie na zawór bezpieczeństwa o niskim wzroście i zawór bezpieczeństwa o pełnym wzroście.

Zawór bezpieczeństwa niskiego wzniosu

Wysokość otworu jest mniejsza niż 1/4 średnicy kanału przepływowego, zwykle 1/40 -1/20, proces proporcjonalnego działania, stosowany głównie w przypadku cieczy, a czasami w przypadku małych emisji gazów.

Zawór bezpieczeństwa pełnego skoku  

Wysokość otworu jest większa lub równa 1/4 średnicy króćca, a powierzchnia wylotowa to minimalna powierzchnia przekroju poprzecznego gniazda. Dwustopniowy proces działania, musi opierać się na mechanizmie podnoszącym, aby osiągnąć pełne otwarcie i jest stosowany głównie w środowisku gazowym.