วาล์วบล็อกฉุกเฉิน (EBV) สำหรับโรงกลั่น

วาล์วบล็อกฉุกเฉินเรียกอีกอย่างว่าวาล์วปิดฉุกเฉิน (ESDV) หรือวาล์วแยกฉุกเฉิน (EIV) API RP 553 ข้อกำหนดของวาล์วโรงกลั่นและอุปกรณ์เสริมสำหรับระบบควบคุมและอุปกรณ์ความปลอดภัย กำหนดวาล์วบล็อกฉุกเฉินดังนี้: “วาล์วบล็อกฉุกเฉินได้รับการออกแบบมาเพื่อควบคุมเหตุการณ์อันตราย วาล์วเหล่านี้เป็นวาล์วสำหรับการแยกฉุกเฉินและออกแบบมาเพื่อหยุดการปล่อยวัสดุไวไฟหรือสารพิษที่ไม่สามารถควบคุมได้ วาล์วใดๆ ในบริเวณที่เกิดเพลิงไหม้ซึ่งจัดการกับของเหลวไวไฟควรปลอดภัยจากอัคคีภัย

โดยทั่วไปก บอลวาล์วนั่งโลหะ,เกทวาล์ว,บัตเตอร์ฟลายวาล์วสามารถใช้เป็น EBV ในการตัดหรือแยกได้ โดยทั่วไปจะติดตั้งระหว่างแหล่งจ่ายแรงดันขาเข้าและตัวควบคุม เมื่อความดันของระบบป้องกันถึงค่าที่กำหนด วาล์วจะถูกปิด ตัด หรือแยกอย่างรวดเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดเพลิงไหม้ การรั่วไหล และอุบัติเหตุอื่นๆ เหมาะสำหรับก๊าซ ก๊าซธรรมชาติ และก๊าซปิโตรเลียมเหลว และการจัดเก็บก๊าซที่ติดไฟได้อื่น ๆ การขนส่ง ฯลฯ

มีการติดตั้งวาล์วบล็อคฉุกเฉินบนท่อทางเข้าและทางออกของถังทรงกลมไฮโดรคาร์บอนเหลว API 2510 “การออกแบบและการก่อสร้างโรงงานก๊าซปิโตรเลียมเหลว (LPG)” กำหนดให้บล็อกวาล์วบนท่อไฮโดรคาร์บอนเหลวจะต้องอยู่ใกล้กับตัวถังมากที่สุด โดยควรใกล้กับหน้าแปลนท่อทางออกของผนังถังเพื่อให้ใช้งานและบำรุงรักษาได้ง่าย . เมื่อถังไฮโดรคาร์บอนเหลวขนาด 38 ลบ.ม. (10,000 แกลลอน) ติดไฟเป็นเวลา 15 นาที บล็อกวาล์วทั้งหมดที่อยู่ในท่อส่งน้ำที่ต่ำกว่าระดับของเหลวสูงสุดของถังจะต้องสามารถปิดโดยอัตโนมัติหรือทำงานจากระยะไกลได้ ระบบควบคุมบล็อควาล์วจะต้องปลอดภัยจากอัคคีภัยและควบคุมด้วยมือ API RP2001 “การป้องกันอัคคีภัยโรงกลั่นน้ำมัน” กำหนดไว้อย่างชัดเจนว่า “ควรติดตั้งวาล์วบล็อคฉุกเฉินที่หัวฉีดที่อยู่ต่ำกว่าระดับของเหลวของภาชนะบรรจุที่มีของเหลวไวไฟจำนวนมาก

API RP553 ระบุหลักการพื้นฐานของการตั้งค่าบล็อกวาล์วฉุกเฉินสำหรับคอมเพรสเซอร์ ปั๊ม เตาเผาความร้อน ภาชนะบรรจุ ฯลฯ โดยมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับขนาดของปริมาตรอุปกรณ์ สื่อ อุณหภูมิ ตลอดจนกำลังและความจุของปั๊ม ตามข้อกำหนดและกรณีการออกแบบ จะต้องติดตั้งวาล์วตัดฉุกเฉิน EBV บนแนวทางออก (หรือทางเข้า) ที่อยู่ติดกับอุปกรณ์อันตรายจากไฟไหม้สูงและแยกเดี่ยวทั้งหมดเพื่อหยุดการปล่อยวัสดุไวไฟหรือสารพิษ โดยทั่วไปแล้ววาล์วบล็อกฉุกเฉินจำเป็นสำหรับอุปกรณ์ที่เกิดเพลิงไหม้สูงและบริเวณที่เกิดเพลิงไหม้

อุปกรณ์ดับเพลิงสูงประกอบด้วย:

ภาชนะที่มีขนาดใหญ่กว่า 7.571 ม. (2,000 แกลลอน)

ถังเก็บก๊าซ LPG ที่มีขนาดใหญ่กว่า 15.5 ม. (4,000 แกลลอน)

ภาชนะหรือเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนที่มีอุณหภูมิภายในของของเหลวที่ติดไฟได้เกิน 315°C หรือซึ่งมีอุณหภูมิเกินการเผาไหม้ที่เกิดขึ้นเอง

ความสามารถในการขนส่งของเหลวที่ติดไฟได้ เช่น ไฮโดรคาร์บอน เกิน 45 ลบ.ม./ชม.

พลังของเครื่องอัดก๊าซที่ติดไฟได้มีค่ามากกว่า 150 กิโลวัตต์

เตาให้ความร้อนซึ่งของเหลวที่ติดไฟได้ถูกให้ความร้อนผ่านท่อเตาหลอม

ความดันภายในมากกว่า 3.45mpa และโหมดนี้เป็นเครื่องปฏิกรณ์ไฮโดรคาร์บอนแบบคายความร้อน

โซนไฟ:

พื้นที่ภายในแนวนอน 9 ม. หรือแนวตั้ง 12 ม. จากอุปกรณ์อันตรายจากไฟไหม้สูง

พื้นที่ภายในระยะ 9 เมตร จากถังทรงกลมที่มีสารที่ติดไฟได้ เป็นต้น